خانه ی رویایی من
خانه ی رویایی من خانه ای است در دل جنگل خیالاتم،کلبه ای چوبی
که باچوب های درخت توسکا آن را ساخته ام.پنجره های خانه ی من در
سقفش قرار دارند تا هر شب با نگاه کردن به ستاره ها به خواب بروم و
هر صبحدم بانوازش گرم پرتو های خورشید از خواب برخیزم.پرنده ها فرا
رسیدن صبح را به من گوش زد کنند
شاید خانه ی رویایی من خانه ای باشد از جنس صدف های کنار ساحل
تا هر صبح با صدای دل نشین مرغابی های شکارچی از خواب برخیزم و
با نگریستن به دریای موج گون آرامش خاصی پیدا کنم
شاید خانه ی رویای من در بیابان زیر گرمای درد ناک خورشید سوزان و بیرحم
در بیابانی خشک و بی آب و علف که در ان فقط میتوانم از کاکتوس ها تغذیه
کنم صبح با صدای افعی های نیش دار از خواب برخیزم وشب ها با لالایی
جیرجیرک ها به خواب بروم
یا شاید خانه ای شیشه ای میان ابرها
مهم این است که من در خیالاتم و هیچ جا خانه ی خودمان در میان شهر نمیشود
خانه ای که در آن افرادی هستند که دوستم دارندودوستشان دارم
